Ooit was er geen verschil tussen natuurwetenschap en geesteswetenschap. Galileo, Kepler, Huygens en Newton hielden zich zowel bezig met de studie der natuur als met de studie van oude teksten. Maar vanaf de 19e eeuw zijn de twee gebieden uit elkaar gegroeid. Terwijl de natuur in precieze wiskundige vergelijkingen bleek te passen, gold dit niet voor de producten van de menselijke geest. Dit leidde ertoe dat de geesteswetenschappen zich meer en meer gingen bezighouden met interpretatie, terwijl natuurwetenschappers zich richtten op het wetmatige.
Op de Bètabreak van 21 mei zal ik echter een lans breken voor de hereniging van beide activiteiten. Bètawetenschappers zouden zich meer kunnen richtten op interpretatie (wat ze besmuikt ook al doen -- denk bijvoorbeeld aan het antropisch principe in de sterrenkunde), terwijl alfawetenschappers zich meer zouden kunnen bezighouden met de zoektocht naar patronen en naar het wetmatige. Dit laatste is recentlijk mogelijk geworden dankzij de massale digitalisering van literatuur, kunstwerken, muziekstukken, historische bronnen en nog veel meer. Kortom, alfa en bèta kunnen hernieuwd naar elkaar toegroeien, ter wederzijds voordeel, zonder iets te hoeven inleveren!
Zie hier voor meer info.
Op de Bètabreak van 21 mei zal ik echter een lans breken voor de hereniging van beide activiteiten. Bètawetenschappers zouden zich meer kunnen richtten op interpretatie (wat ze besmuikt ook al doen -- denk bijvoorbeeld aan het antropisch principe in de sterrenkunde), terwijl alfawetenschappers zich meer zouden kunnen bezighouden met de zoektocht naar patronen en naar het wetmatige. Dit laatste is recentlijk mogelijk geworden dankzij de massale digitalisering van literatuur, kunstwerken, muziekstukken, historische bronnen en nog veel meer. Kortom, alfa en bèta kunnen hernieuwd naar elkaar toegroeien, ter wederzijds voordeel, zonder iets te hoeven inleveren!
Zie hier voor meer info.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten